Dekoracje choinkowe DIY wykonane z tektury i sznurkato szybki, tani i jednocześnie efektowny projekt, dzięki któremunasz dom wypełni się niepowtarzalną i pełną ciepła atmosferą.
Święta tuż tuż. Nadszedł czas na szukanie idealnego drzewka i wygrzebywanie dekoracji choinkowych z czeluści naszych strychów. Jak sprawić, aby tegoroczny świerk nie był wierną kopią tego sprzed dwunastu miesięcy, nie wydając fortuny na nowe ozdoby? Warto zrobić własne dekoracje choinkowe. Wykonanie tych domowych ornamentów świątecznych to tania alternatywa dla tych komercyjnych, której koszt wyniesie od zera do 9 złotych. Jeśli masz możliwość wygospodarowania odrobiny wolnego czasu, zabaw się w pracowitego elfa i stwórz własne, unikalne ozdoby na świąteczne drzewko.
var script = document.createElement(„link”);
script.setAttribute(„type”, „text/css”);
script.setAttribute(„href”, „https://app.ceneostatic.pl/common/style_ap/searchbox/style.css”);
script.setAttribute(„charset”, „utf-8”);
script.setAttribute(„rel”, „stylesheet”);
var head = document.getElementsByTagName(„head”)[0];
head.appendChild(script);
DEKORACJE śWIĄTECZNE Z TEKTURY – SZKICOWANIE SZABLONÓW
Trudno o łatwiejszy, szybszy w wykonaniu i tańszy projekt „zrób to sam”. Prezentowane dekoracje choinkowe DIY to nic innego, jak odpowiednio pocięty karton, owinięty wybranym rodzajem ozdobnego sznurka. Pracę zaczynamy wiec od naszkicowania na tekturze odpowiednich kształtów.* Mogą to być gwiazdki, choinki lub cokolwiek, co kojarzy się nam ze świętami. Zarysy pokazowych ornamentów odrysowałam od posiadanych już, drewnianych ozdób choinkowych. Nakreślone wzory wycinamy.
*Szkicując ulubione wzory, pamiętajmy, aby były one proste. Bardziej złożone kształty, trudno owinąć sznurkiem, tak aby ozdoba nie straciła na atrakcyjności.
DEKORACJE CHOINKOWE DIY – APLIKOWANIE SZNURKA
Kulminacyjną fazą świątecznego projektu DIY, jest owijanie kartonowych ozdób, sznurkiem. Jaki rodzaj postronka wybrać? Dosłownie dowolny. Najlepiej po prostu taki, jaki mamy aktualnie w domu. Do zrobienia dekoracji widocznych na zdjęciach zostały użyte dwa rodzaje sznura: sizalowy i bawełniany.
Dekoracje choinkowe zrobione przy użyciu sznurków jutowego bądź sizalowego, wpisują się idealnie w wystrój świątecznyw stylu rustykalnym.
Owijanie tekturowych ornamentów zaczynamy od przyklejenia końcówki sznurka do kartonu. Do tego celu warto użyć kleju na gorąco lub spoiwa odpowiedniego do klejenia papieru itekstyliów, na przykład takiego do decoupage. Aby wykonanie projektu było jeszcze tańsze, możemy zastosować klej domowej roboty. Przepis na proste, samorodne spoiwo à la Mod Podge, do spreparowania, którego potrzebne są zaledwie dwa ogólnodostępne składniki, znajdziecie w jednym z poprzednich wpisów. Zapraszam:
Domowej roboty klej do decoupage à la Mod Podge – przepis
Kiedy klej wyschnie już całkowicie, a sznurek zostanie trwale przytwierdzony do tekturowego podłoża, przechodzimy do owijania liny wokół dekoracji z kartonu (patrz zdjęcia poniżej).
DEKORACJE ŚWIĄTECZNE DIY – WYKOŃCZENIE
Końcowa faza prac zakłada przymocowanie do naszych ręcznie robionych ornamentów choinkowych, uchwytów umożliwiających zawieszenie dekoracji na choince. Przygotowujemy więc odpowiednią liczbę sznurków o podobnej długości. Następnie przyklejamy każdy z nich do jednej z ozdób. Czekamy kilkadziesiąt sekund, do wyschnięcia kleju i voila! Dekoracje choinkowe DIY są gotowe!
DEKORACJE CHOINKOWE NA OSTATNIĄ CHWILĘ
Od Świąt Bożego Narodzenia dzieli nas zaledwie kilka dni. Zostało już niewiele czasu na przygotowanie dekoracji. Jeżeli zaliczasz się do grona zwolenników strojenia choinki w Wigilię – zgodnie z tradycją – ozdoby choinkowe DIY to projekt, który może Cię zainteresować. Ręcznie robione ornamenty z tektury i sznurka to niezwykle prosty w wykonaniu niedrogi, acz piękny pomysł, którego stworzenie zajmuje niewiele czasu. Dzięki tym świątecznym dekoracjom tegoroczny, bożonarodzeniowy wystrój wnętrza zyska znamiona niebanalności i nabierze ciepłego, rodzinnego klimatu.
Podoba Ci się projekt niskobudżetowych dekoracji choinkowych DIY? Wspieraj Konstruktywne Hobby poprzez subskrypcję i otrzymuj regularną porcję projektów DIY na maila.
.
Szukasz inspiracji na bożonarodzeniowe dekoracje? Oto para wcześniejszych wpisów z pomysłami na ozdoby świąteczne DIY:
Bożonarodzeniowy drewniany znak. Rustykalne ozdoby świąteczne
Bożonarodzeniowy drewniany znak, rustykalna dekoracja świąteczna wykonana na surowej, drewnianej desce. Przepiękny dodatek dla domu miłośnikówsielskiego klimatu.
Rustykalne święta są jednym z najmodniejszych motywów dekoracyjnych ostatnich lat. Stanowiący odwołanie do sielskich, wiejskich wnętrz, czerpiący inspiracje z natury trend wnętrzarski, jest idealnym wręcz motywem przewodni dla bożonarodzeniowych aranżacji wnętrz. Ciepłe barwy, materiały z tworzyw organicznych z dominacją drewna oraz noszące znaki czasu meble – wyznaczniki stylu rustykalnego – świetnie oddadzą łagodny, serdeczny i przytulny klimat zimowych świąt.
Bożonarodzeniowy drewniany znak, jest dekoracją ścienną idealnie wpasowującą się w kanony stylu rustykalnego. Obraz namalowany na podłużnej, surowej desce, utrzymany w sielskiej konwencji, to łatwy w wykonaniu, lecz jednocześnie niezwykle zjawiskowy projekt DIY, który może stworzyć każdy.
BOŻONARODZENIOWY DREWNIANY ZNAK – POTRZEBNE MATERIAŁY
kalka ołówkowa, nożyczki, drukarka i kartka papieru (opcjonalnie).
RUSTYKALNY DREWNIANY ZNAK – PRZYGOTOWANIE SZABLONU
Wzór, który umieścimy na naszym drewnianym znaku, zależy oczywiście całkowicie od naszego upodobania. Możemy zdecydować się na świąteczną grafikę, na przykład choinkę lub płatki śniegu, bądź wybrać związany z Gwiazdką, chwytliwy napis. Poniżej link prowadzący do szablonu „Let it snow”, który został użyty w prezentowanej przeze mnie wersji dekoracji.
Istnieją dwa sposoby na naniesienie wybranego wzoru na deskę. Możemy go po prostu narysować bądź, jeśli czujemy, że nasz talent nie jest tak bardzo rozwinięty, wydrukować szablon i przekopiować go na drewno używając kalki ołówkowej.
*Rysując wzór, zostaw pustą przestrzeń w miejscu litery „o” w słowie „snow”. W końcowej fazie projektu zostanie ona zastąpiona drewnianą dekoracją świąteczną.
BOŻONARODZENIOWY DREWNIANY ZNAK – MALOWANIE
Naszkicowany ołówkiem szablon należy pomalować farbą. Najlepszą emalią do tego zadania okaże się oczywiście, ta stworzona specjalnie do krycia powierzchni drewnianych. Jeśli to konieczne, nanosimy dwie warstwy produktu, tak aby całkowicie zakryć linię ołówka.
*Nie masz pod ręką emulsji do drewna? Użyj białejfarby kredowej. Dzięki niezwykle matowemu wykończeniu zapewni równie zniewalający efekt.
BOŻONARODZENIOWY RUSTYKALNY ZNAK – WYKOŃCZENIE DETALAMI
Końcowa faza projektu zakłada zastąpienie litery „o” występującej w słowie „snow”, drewnianą dekoracją choinkową w kształcie gwiazdki. Porządnie rozgrzewamy pistolet z klejem na gorąco i przytwierdzamy ozdobę do deski w odpowiednim miejscu.
Bożonarodzeniowy rustykalny znak jest dekoracją najpiękniej prezentującą się na ścianie. Pozostaje nam więc przymocować do drewna wkręcany haczyk umożliwiający zawieszenie deski w wybranym miejscu.
Bożonarodzeniowy drewniany znak – oryginalna świąteczna dekoracja, namalowana na kawałku surowego drewna, niewątpliwie wprowadzi do wnętrza odrobinę ciepłego, sielskiego klimatu w wiejskim stylu. Rustykalne dekoracje świąteczne doskonale wpasują się zarówno do domów stylizowanych na modłę tradycyjną, jak i tych nowoczesnych, gdzie tworzą odważne przełamanie wystroju i wnoszą odrobinę nietuzinkowości.
Podoba Ci się projekt bożonarodzeniowego drewnianego znaku w rustykalnym stylu? Wspieraj Konstruktywne Hobby poprzez subskrypcję i otrzymuj regularną porcję projektów DIY na maila.
.
Szukasz inspiracji na bożonarodzeniowe dekoracje? Oto para wcześniejszych wpisów z pomysłami na ozdoby świąteczne DIY:
Aranżacja wnętrz w 2020 roku stoi pod znakiem recyklingu i hołduje zasadzie zero waste. Nowoczesne mieszkanie pełne jest już, nie tylko, sprzętów wykonanych z materiałów naturalnych, jak drewno, wiklina, ratan etc. Modernistyczne cztery kąty wypełnione są meblami i ozdobami pozyskiwanymi z surowców wtórnych. Tym własnie trendem wnętrzarskim został zainspirowany projekt doniczki.
Gdy około pół roku temu pozbywałam się starej pralki, postanowiłam zachować jej szklaną część, z myślą, że pewnego dnia posłuży mi do wykonania czegoś ciekawego. Zainspirowana pewnym artykułem o recyklingu, jako popularnym trendzie wnętrzarskim, postanowiłam przerobić szkło na donicę. Jako, że moją najnowszą obsesją są wnętrza w stylu modern farhouse, szkło zostało przemalowane zgodnie z zasadami tej właśnie konwencji.
Jasną farbą malujemy szkło na zewnątrz. Czekamy do wyschnięcia. Jeżeli zachodzi potrzeba, nakładamy kolejną warstwę emulsji.
.
.
Krok II – postarzanie szkła
Papierem ściernym, o drobnej granulacji, przecieramy krawędzie szkła, w taki sposób aby przetarcia, w realistyczny sposób, imitowały odchodzącą od powierzchni farbę. Tworzymy w ten sposób, nieodłączny element stylu farmhouse, efekt postarzania powierzchni.
.
Krok III – lakierowanie
Doniczka jest ozdobą bardzo podatną na zabrudzenia i zarysowania, należy więc pokryć ją ochronną warstwą matowego lakieru. Mój wybór padł na stary, dobry werniks. Sprawdza się doskonale, nie tylko podczas pracy z płótnem.
.
Zaczynamy odczuwać na własnej skórze, że zmiana klimatu to nie czcze pogróżki. Nasza Planeta się zmienia i nie są to zmiany korzystne dla nas. Podążmy więc za przykładem czołowych projektantów wnętrz i razem z nimi dołóżmy swoją cegiełkę do ratowania Ziemi, zaczynając zmianę od wystroju własnego mieszkania. Kiedy rozejrzeć się wokół siebie, okazuje się, że można znaleźć całe mnóstwo zapomnianych, leżących odłogiem sprzętów, które przy odrobinie kreatywności, mogą zostać przekształcone w, jedyne w swoim rodzaju, ozdoby.
Recykling pustych słoików nie zaskakuje już nikogo. Przerabia się je na przeróżne sprzęty codziennego użytku, od wazonów począwszy, na pojemnikach na chusteczki higieniczne skończywszy. Jednym z najbardziej rozpowszechnionych projektów z użyciem słoików stały się świeczniki. Są dziś na tyle popularne, że używa się ich nawet do dekoracji stołów świątecznych lub weselnych.
Nie zawsze znajdujemy czas na tworzenie misternych, wielofazowych projektów DIY. Zdarza się, że musimy działać szybko bo, dajmy na to, przygotowujemy przyjęcie. Jak zaoszczędzić czas i jednocześnie udekorować stół lub pokój zjawiskowymi ozdobami? Poznaj trzy sposoby na wykonanie świeczników ze zużytego szkła, z których każdy nie zajmuje więcej niż 5 minut!
1. świecznik ze słoika i tAŚMy OZDOBNej
Potrzebne materiały:
słoik;
dwie rolki taśmy ozdobnej;
nożyczki.
Wykonanie:
Przyklej pierwszą taśmę u dołu słoika, oklej go dookoła i przetnij.
Powyżej przyklej drugą tasiemkę, w taki sposób aby przylegała do poprzedniej. Przetnij.
Sposób wykonania w pigułce:
2. świecznik ze słoika i kORONKi
Klasyk.
Potrzebne materiały:
słoik;
koronka;
klej;
pędzelek;
nożyczki.
Wykonanie:
Utnij kawałek koronki, który pokryje słoik dookoła.
Wewnętrzną stronę koronki posmaruj klejem. Wybierz preparat, który po zaschnięciu staje się przezroczysty.
Tutaj dowiesz się jak samodzielnie wykonać wielofunkcyjny, idealny do klejenia tekstyliów i do decoupage, klej a la mod podge.
Przyklej koronkę wokół słoika, u jego podstawy. Przyciskaj mocno, do momentu zaschnięcia kleju.
Sposób wykonania w pigułce:
3. świecznik ze słoika ozdobiony mARKERem DO SZKŁA
Potrzebne materiały:
słoik;
marker do szkła;
drukarka;
kartka z wydrukowanym, wybranym motywem;
nożyczki.
Wykonanie:
Wydrukuj dowolny, wybrany przez siebie wzór, który chcesz utrwalić na świeczniku i wytnij go.
Włóż wycięty prostokącik papieru do słoika i przyciśnij do ścianki.
Sugerując się wydrukowanym wzorem, przenieś napis na słoik, za pomocą pisaka do szkła. Rysując, kopiuj nadruk, podążając za liniami na wydrukowanej kartce. Służy ona jako, swego rodzaju kalka.
Sposób wykonania w pigułce:
Puste słoiki pozostałe po żywności nie muszą być utrapieniem. Istnieje mnóstwo sposobów na nadanie im drugiego życia. Wspomóż Matkę Naturę, organizując swoją przestrzeń przy użyciu szkła z recyclingu.
Technika postarzania mebli przeżywa, w ostatnich latach, swój renesans. Wszystko za sprawą popularyzacji stylów rustykalnego i modern farmhouse. Oba kanony, nawiązujące do sielskiego życia na wsi, wykorzystują meble z duszą, kupione na pchlim targu lub znalezione na strychu. We wnętrzu stylizowanym na modern farmhouse, nie może zabraknąć samodzielnie restaurowanych sprzętów. Jak postarzać meble? Przeczytaj poradnik krok po kroku.
Szafka, nad którą pracuję, miała docelowo zostać umieszczona w mojej pracowni i ułatwić jej organizację. Szukałam mebla, który pomieści wiele drobnych przedmiotów, umożliwiając jednocześnie szybki do nich dostęp. Gdzie znaleźć, odpowiadający tym kryteriom, sprzęt? Oczywiście w Mekce każdego majsterkowicza – secondhandzie.
Oto jak wyglądała przed metamorfozą:
.
Pięknością nie była. Tym lepiej! Im gorszy wygląd pocztowy, tym bardziej spektakularny może okazać się efekt końcowy.
Całość projektu podzielona została na trzy etapy:
Przygotowanie szafki;
Postarzanie mebla – patynowanie drewna;
Decoupage.
.
Etap I – przygotowanie
POTRZEBNE MATERIAŁY:
płaski wkrętak, obcęgi lub inne narzędzie do podważenia gwoździ;
Koncept na wykończenie szafki jest następujący: główna część – półki – zostanie przemalowana na biało przy zastosowaniu farby kredowej i postarzona metodą patynowania, natomiast tylną część planuję ozdobić za pomocą techniki decoupage.
Aby to osiągnąć i ułatwić sobie pracę, należy rozkręcić szafkę: oddzielić półki od tylnej ściany. Sprawa okazuje się całkiem prosta, gdyż tylna część mebla przymocowana była za pomocą niewielkich gwoździ. Wystarczyło je podważyć za pomocą narzędzia dostępnego w każdym domu – płaskiego śrubokrętu.
.
Krok II – czyszczenie mebla
Renowacja mebli zawsze zaczyna się od ich oczyszczenia. Chcąc przemalować sprzęt musimy pozbyć się warstw starej farby i lakieru. Idealny do tego zadania okaże się papier ścierny.
Pokazowa szafka zrobiona jest ze sklejki, nie z drewna, co czyni ją dość kruchą. Dlatego też zrezygnowałam z użycia szlifierki elektrycznej i postanowiłam użyć ręcznego uchwytu na papier ścierny. Manualne ścieranie starej farby z mebla jest pracą żmudną, ograniczamy się więc do porządnego starcia lakieru, w końcu to on jest główną przeszkodą w nałożeniu nowego koloru.
.
Już na samym początku spotkała mnie przykra niespodzianka. Pod warstwą jasno miętowej farby odkryłam powłokę innej, ciemnej emulsji. Oznaczało to, że chcąc zmienić kolor szafki na biały, będę musiała położyć więcej warstw nowej barwy, aby uzyskać zadowalający efekt. Znów – dodatkowa praca.
.
Po całkowitym pozbyciu się warstwy starego lakieru, należy dobrze odkurzyć i umyć (wodą z płynem do naczyń) mebel. Opadający, na świeżą farbę, kurz zniszczyłby naszą pracę.
Oczyszczona szafka wyglądała tak:
.
Krok III – GRUNTOWANIE
Zdecydowałam się na gruntowanie szafki, ze względu na to, że pod spodem jest ona pokryta ciemno-fioletową farbą. Docelowo mebel ma zostać pomalowany na biało, ciężko jest dobrze pokryć ciemną barwę za pomocą jasnej. Położenie podkładu malarskiego zapobiegnie wchłonięciu białej farby, ułatwiając tym samym pracę.
Do gruntowania możemy użyć standardowego podkładu malarskiego gesso. Rozprowadzamy go tak, jak farbę, za pomocą pędzla.
Aby osiągnąć efekt starych mebli, potrzebujemy dwóch kolorów emalii. Do tego zadania idealnie nadają się farby akrylowa lub kredowa. Wybrałam tę drugą, ze względu na bogaty wachlarz cudownych pastelowych barw, dzięki którym łatwiej uzyskać efekt postarzania. Ich matowe wykończenie perfekcyjnie wpisuje się w kanony stylu farmhouse. Farbę kredową można znaleźć na większości popularnych portali zakupowych, na przykład na Ceneo.
.
PATYNOWANIE DREWNA
Jeżeli chcemy, aby nasz mebel wyglądał na starszy niż, jest w rzeczywistości, musimy stworzyć złudzenie poniszczonej powierzchni. Jak to osiągnąć? Stosując technikę patynowania drewna. Metoda polega na nakładaniu dwóch kontrastujące ze sobą kolorów farby: ciemniejszy na spód, jaśniejszy na wierzch. Gdy ostatnia warstwa emulsji, wyschnie całkowicie, należy pościerać ją, papierem ściernym, w odpowiednich miejscach tak, aby wyłaniał się spod niej ciemny kolor. Powstałe w ten sposób, przetarcia nadają meblom znamiona starocia.
Nie musimy malować całości mebla na szaro. Wystarczy, że naniesiemy ciemniejszą barwę w miejsca, w których planujemy później pościerać farbę. Zazwyczaj są to rogi i krawędzie – obszary, które rzeczywiście jako pierwsze ulegają zniszczeniu. Nadaje to całości projektu autentyczności.
.
Aby zapobiec całkowitemu usunięciu ciemnej farby, podczas przecierania papierem ściernym, pokrywamy ją ochronną warstwą wosku. Gdy emalia wyschnie całkowicie, chwytamy za najzwyklejszą w świecie, białą świecę i wcieramy wosk w powierzchnię mebla.
.
Zawoskowaną powierzchnię mebla pokrywamy w całości, kolorem docelowym – bielą. Konieczne będzie położenie kilku warstw. Czekamy aż każda z nich wyschnie, zanim zaczniesz malowanie kolejnej.
.
Krok II – przecieranie powierzchni mebla
Pomalowana szafka musi wyschnąć, zanim przejdziemy do następnego kroku – przecierania. Za pomocą drobnoziarnistego papieru ściernego tworzymy przetarcia imitujące autentyczne zniszczenia. Aby osiągnąć realistyczny wygląd starego mebla, przecieramy szafkę w miejscach, które rzeczywiście uległyby zniszczeniu jako pierwsze, to znaczy na krawędziach i w rogach.
.
Krok III – konserwacja
Meble malowane farbą kredową muszą zostać zabezpieczone ze względu na jej „sypką” konsystencję. Niezwykle łatwo ją zdrapać podczas użytkowania sprzętu. Chcąc zakonserwować szafkę staniemy przed wyborem jednego z trzech preparatów:
Oleje i woski są preparatami bardziej naturalnymi. Olej jednak najlepiej stosować bezpośrednio na niemalowanym drewnie. Lakiery są najłatwiej dostępne.
Niezależnie od tego na jaki specyfik się decydujemy, musi być on bezbarwny i matowy, półmatowy ewentualnie satynowy. Bezbarwny – żeby nie zakrył wcześniej zrobionych przetarć, bez połysku – aby nie zniszczył matowego efektu farb kredowych.
.
Postarzanie mebli w pigułce:
.
.
.
Etap III – decoupage
Decoupage jest techniką zaskakująco wiekową. Narodził się, prawdopodobnie, na Wschodniej Syberii, gdzie za jego pomocą zdobiono groby przodków, aby w XII w. przeniknąć do Chin i stamtąd, ostatecznie przywędrować do Europy Jedwabnym Szlakiem.
Technika polega na przyklejaniu wzorów wyciętych z papieru, na wybraną powierzchnię. Cała sztuka polega na tym, aby papierową mozaikę, pokryć tyloma warstwami lakieru, aby sprawiała wrażenie namalowanej.
Metodą decoupage pokryjemy tylną ściankę szafki.
POTRZEBNE MATERIAŁY:
papierowe serwetki stołowe z wybranym wzorem;
nożyczki;
klej do decoupadge;
matowy lakier;
papier ścierny;
pędzel lub wałek malarski.
.
Krok I – wycinanie wzoru z papieru
Koncept polega na tym, że cała tylna ścianka pokryta ma być wybranym wzorem. Musimy więc tylko dopasować serwetki do powierzchni, na której będą przymocowane. Ich wielkość jest prawie identyczna, jak wielkość ściany, jedyne co muszę, tak naprawdę zrobić, to przeciąć je na pół.
.
Następnie rozwarstwiamy serwetki – potrzebujemy tylko jednej, cieniutkiej powłoki z nadrukowanym wzorem.
.
Krok II – przyklejanie serwetek
Po oczyszczeniu powierzchni suchym pędzlem, przechodzimy do przyklejania wzoru. Na rynku można bez problemu znaleźćkleje przeznaczone specjalnie do decoupadge. Chcesz zaoszczędzić? Przepis na domowej roboty klej do decoupadge à la mod podge znajdziesz tutaj.
Spoiwo nanosimy, bezpośrednio na mebel, za pomocą pędzla. Klejenie papieru zaczynamy od środka serwetki, następnie wolnym ruchem, przesuwamy dłoń w kierunku brzegów, do momentu aż wzór zostanie przyklejony w całości. Podczas prac staramy się usunąć wszelkie bąbelki powietrza i zmarszczki, które w późniejszej fazie projektu, zniweczą złudzenie realizmu.
.
Gdy serwetka wyschnie, nanosimy klej także na wierzch papieru. Robimy to, podobnie jak poprzednio, zaczynając od środka wzoru, przesuwając pędzel ostrożnie, ku brzegom.
.
Najlepiej unikać rozerwania papieru, jeśli jednak do tego dojdzie, nic nie szkodzi. Wszystko da się naprawić. Dobieramy jakąkolwiek farbę, pasującą kolorystycznie do całości projektu i tuszujemy za jej pomocą zniszczenie. Po późniejszym nałożeniu kilku warstw lakieru, farba nie będzie widoczna.
Lakier nanosimy, wedle uznania, pędzlem lub wałkiem. Czekamy do wyschnięcia.
.
Krok IV – ścieranie lakieru
Zastygnięty werniks ścieramy drobnoziarnistym papierem ściernym. Następnie oczyszczamy powierzchnię i nakładamy kolejną warstwę lakieru. Czynności powtarzamy do skutku, to znaczy do momentu, aż zetrzemy papier na tyle, że będzie wyglądał jak namalowany, nie jak przyklejony.
.
Jest to zajęcie czasochłonne, zdarza się, że jesteśmy zmuszenie nanieść nawet około ośmiu warstw werniksu. Wszystko zależy od tego, czy podczas naklejania wzoru, na powierzchni powstały zmarszczki lub bąble powietrza. Jeśli tak, będziemy musieli spędzić więcej czasu próbując je zatuszować.
Lakierowanie kończymy nanosząc na wzór finalną warstwę werniksu i czekamy do jej wyschnięcia.
.
Decoupage w pigułce:
.
.
Gotowe! Pozostaje tylko skręcić szafkę i podziwiać efekt końcowy.
.
Własnoręcznie postarzane meble to idealny sposób na tchnięcie sentymentalnego ducha w nasze wnętrze. Odpowiednio dobrany wzór decoupadge, natomiast spersonalizuje naszą przestrzeń życiową, czyniąc ją wyjątkową. Połączenie obu technik w jedno, niesie ze sobą nieograniczone pole konstruktywnych możliwości.
Pomysł zdobienia doniczki techniką malarską acrylic pouring jest dziełem przypadku. Powstał, gdy malowałam obraz za pomocą pouring painting. Kiedy skończyłam, zostało dużo, gotowej do użycia, odpowiednio spreparowanej mieszanki farb. Postanowiłam zabawić się w eksperymentatora. Złapałam pierwszą rzecz, która wpadła mi w ręce – starą osłonkę na doniczkę – i wylałam na nią resztę farby. Emulsję, spływającą powoli po ściankach naczynia, rozdmuchałam plastikową słomką. Efekt okazał się całkiem zadowalający:
.
Wspominałam już kiedyś, że fluid art obejmuje coraz więcej dziedzin, wychodząc poza ramy malarstwa. Za pomocą tej techniki nie maluje się już tylko obrazów. Jest ona używana w szeroko pojętym, zdobnictwie. Jeżeli interesuje Cię pouring painting zapraszam do przeczytania powiązanych postów:
Powtarzam to za każdym razem, niemniej powtarzać będę do znudzenia 😉 Pouring painting polega na wylewaniu rozcieńczonych farb akrylowych na docelową powierzchnię, należy więc odpowiednio zabezpieczyć miejsce pracy, aby uniknąć zabrudzeń. Wystarczy rozłożyć folię malarską, ewentualnie karton.
.
Krok II – mieszanie farb
Do malowania techniką pouring potrzebne są trzy składniki:
1. Farby akrylowe:
Szybkoschnące, dające się rozcieńczyć wodą farby emulsyjne. Odpowiednie do malowania na niemal każdej powierzchni.
.
2.Medium do pouringpainting
Preparat rozcieńczający farby tak, aby umożliwić ich swobodne wylewanie. Jednak, w przeciwieństwie do wody, nie zmienia ich konsystencji ani nasycenia barw.
.
3.Olej silikonowy…
… lub inna substancja, w skład której wchodzi dimetikon (np. WD-40). Dzięki silikonowi, na powierzchni farby, tworzy się ciekawy efekt, który przypomina komórki żywego organizmu, oglądane pod mikroskopem.
.
Wszystkie trzy składniki mieszamy w kubeczkach jednorazowych lub bezpośrednio w pojemnikach z farbą. Jeśli używamy kubeczków, każdy kolor rozrabiamy w osobnym pojemniku. Proporcje są następujące:
farba (jeden kolor) – 1/6 kubka;
medium – nie więcej niż 50% całości mieszanki;
silikon – kilka kropel.
.
Krok III – rozprowadzanie farb
Wymieszane farby wlewamy, po kolei, do jednego kubeczka. Jeżeli chcemy pokryć doniczkę w całości, wystarczy, że wypełniamy pojemnik w 80% jego objętości.
Stawiamy doniczkę do góry nogami i wylewamy na nią zawartość kubka.
.
Podczas gdy farba spływa swobodnie po ściankach naczynia, włączamy suszarkę do włosów. Za pomocą powietrza, wytwarzanego przez urządzenie, rozdmuchujemy farbę, rozprowadzając ją po całej donicy.
.
ROZPROWADZANIE FARB VIDEO
.
Duża ilość farby wylanej na doniczkę oznacza długi czas oczekiwania na jej wyschnięcie. Musimy uzbroić się w cierpliwość, ponieważ efekt końcowy będziemy mogli podziwiać dopiero po około 24. godzinach. Gdy farba wyschnie, warto pokryć ją ochronną warstwą lakieru, aby zapobiec odpryskom i chronić donicę przed zabrudzeniami.
.
Pouring painting jest metodą nieprzewidywalną. To właśnie w niej uwielbiam. Nigdy, do końca, nie można być pewnym, jaki ostatecznie twór wyjdzie spod naszego pędzla. Nieważne jakiego efektu się spodziewamy, rzeczywistość zawsze okazuje się lepsza.
Inwentaryzacja składziku starych doniczek trwa. Atrakcyjniejsze „okazy” zostały już wybrane i przygotowane do mini renowacji. Tak, jak obiecałam mam zamiar dzielić się z Wami ciekawszymi pomysłami. Opublikowałam już sposób na odnowę doniczki przy użyciu sznurka jutowego i brokatu w sprayu. Można przeczytać go tutaj. Tym razem postanowiłam pomalować starą doniczkę, używając jednej z moich ulubionych technik zdobniczych – efektu ombre. Myślę, że tej metody nie trzeba nikomu przedstawiać. Wrosła w kulturę popularną na tyle, że jest dziś wręcz wszechobecna. Techniką ombre zdobi się nie tylko włosy czy paznokcie ale także meble, ubrania, wszelkiego rodzaju dekoracje, maluje się za jej pomocą obrazy i wiele innych.
Aby efekt końcowy naszego projektu był zadowalający, trzeba pamiętać o kilku zasadach, których warto przestrzegać podczas zabawy z farbą w sprayu. Pomogą nam one uniknąć nieestetycznych plam i zacieków, które mogą sprawić, że nasza praca pójdzie na marne.
Przed rozpoczęciem potrząsaj puszką przez (jak radzą producenci) kilka minut, aby dobrze wymieszać wszystkie składniki;
Zanim zaczniesz przeprowadź test, rozbryzgując farbę na, innej niż docelowa, powierzchni. Tym sposobem unikniesz niepożądanych „kleksów” oraz sprawdzisz odcień;
Rozprowadzając farbę zachowaj odpowiedni dystans od malowanej powierzchni (około 20 cm.), aby uniknąć nagromadzenia emulacji w jednym miejscu i powstania zacieków.
.
Malowanie
Doniczka powinna zostać uprzednio umyta, aby żaden paproszek nie dostał się pod powierzchnię farby i nie zniszczył efektu końcowego.
Dobrym pomysłem jest także osłonięcie miejsca pracy za pomocą folii lub kartonu. Ochroni to pomieszczenie przed zabrudzeniem.
1. ZIELEŃ
Kolory nakładaj jeden po drugim, tak aby stworzyły trzy, przylegające do siebie pasy. Malowanie zacznij od dołu. Ustaw doniczkę do góry nogami i zacznij nakładanie pierwszej barwy.
.
2. BŁĘKIT
Odczekaj około 10 minut, aż pierwszy kolor przeschnie, i zacznij nakładanie kolejnej farby. Maluj na granicy zieleni tak, aby obie barwy stykały się ze sobą.
.
Jeżeli zachodzi taka potrzeba (prawdopodobnie tak jest) nałóż dwie lub trzy warstwy każdego z kolorów (za każdym razem czekając, aż poprzednia przeschnie).
3. WYKOŃCZENIE
Piękno farby w sprayu polega, między innymi na tym, że dzięki niej osiągnięcie efektu ombre jest niezwykle proste. Nie ma potrzeby abyśmy teraz rozwadniali i mieszali ze sobą kolory, ponieważ spray niejako zrobił to za nas. Dyfuzor rozpyla farby w taki sposób, że nałożone jedna obok drugiej tworzą piękne przejścia. Możemy jedynie dokonać pewnych poprawek kosmetycznych i pogłębić efekt ombre. Na granicy zieleni i błękitu, dodajemy odrobinę pierwszego koloru. Trzymając puszkę, w większej niż zazwyczaj, odległości od doniczki (około 30 cm.), rozpylimy farbę w taki sposób, że pokryje ona naczynie delikatną mgiełką.
.
KONSERWACJA
Na zakończenie pokrwawmy doniczkę ochronną warstwą lakieru, która przeciwdziała zabrudzeniom i łuszczeniu się farby.
.
Nie wiem jak Wy, ale ja uwielbiam zabawę z ombre. Po pierwsze efekt przechodzenia jednego koloru w drugi, zawsze wygląda zniewalająco. Po drugie tworzenie go jest naprawdę świetną zabawą i jak się okazuje, jest całkiem proste.
Już wkrótce ostatni, trzeci post z serii „Pomysł na doniczkę”. Znajdziecie w nim sposób na pomalowanie kwietnika za pomocą techniki pouring, polegającej na wylewaniu farb na malowaną powierzchnię. Trzymajcie się ciepło!
Acrylic pouring art to nowatorska technika malarska o niezwykle szerokim wachlarzu zastosowań. Tym razem pokażę jak, za pomocą owej techniki, odnowić stare podstawki pod kubki.
Fluid art jest stosunkowo młodą techniką malarską, polegającą na wylewaniu odpowiedniej mieszanki: farb akrylowych, medium rozcieńczającego i oleju silikonowego na podobrazie. Jeżeli pouring painting jest dla Ciebie obcym pojęciem, zapraszam do zapoznania się z jednym z wcześniejszych wpisów, z którego dowiesz się jak, przy użyciu owej techniki, tworzyć obrazy na płótnie:
Pouring painting polega, w telegraficznym skrócie, na wylewaniu rozcieńczonych farb akrylowych na powierzchnię docelową – podobrazie. Miejsce naszej pracy powinno więc zostać zabezpieczone, aby uniknąć bałaganu:
Na podłodze rozłóż folię malarską, ewentualnie karton;
Na folię połóż aluminiowe tacki do grilla, których zadaniem jest absorbowanie cieknącej farby;
.
3. Na tacce rozłóż długie wykałaczki, na których z kolei umieść podkładki pod kubki.
.
Krok II – mieszanie składników
.
Do malowania techniką pouring painting potrzebne są trzy składniki:
2. Medium do pouringu – preparat rozcieńczający farby tak, aby umożliwić ich swobodne wylewanie. Jednak, w przeciwieństwie do wody, nie zmienia ich konsystencji ni nasycenia barw. Dodając medium do emulsji, musimy przestrzegać jednej zasady: jego zawartość, w całości mieszanki, nie powinna przekraczać 50%.
.
3. Olej silikonowy lub inna substancja, w skład której wchodzi dimetikon (np. WD-40). Wystarczy dodać tylko kilka kropel. Dzięki silikonowi, na powierzchni farby, tworzy się ciekawy efekt, który przypomina komórki żywego organizmu, oglądane pod mikroskopem.
.
Na rynku są dostępne również gotowe mieszanki do pouringu. Stanowią one roztwór farb akrylowych i medium.
Konstruktywne.com
.
Do mieszania składników używamy osobnych naczyń, na przykład kubeczków jednorazowych. Cały proces wygląda następująco:
.
Konstruktywne.com
.
Krok III – malowanie
1. Wylewanie farb
Jeżeli składniki zostały wymieszane w jednym kubeczku, sprawa jest dziecinnie prosta. Jego zawartość wylewamy na podstawki. Tak po prostu.
.
Możemy także wlewać każdy z kolorów do osobnego naczynia i nakładać farby, jedną po drugiej, w taki sposób aby tworzyły przylegające do siebie, kolorowe pasy, formując tęczę. Więcej informacji na temat tej techniki znajdziesz w jednym z poprzednich wpisów:
Emulsje mieszamy, używając suszarki do włosów. Powietrze generowane przez urządzenie rozdmuchuje farby, w efekcie czego łączą się ze sobą, tworząc piękne, kolorowe mozaiki. Cały proces przedstawiony został na poniższym video:
.
.
Krok IV – konserwacja
Aby podstawki nie były jedynie ozdobą, ale funkcjonalnym sprzętem, nadającym się do codziennego użytku, powinny zostać pokryte ochronną warstwą lakieru.
.
Kilka zasad, których warto przestrzegać podczas pracy z lakierem w sprayu:
Przed rozpoczęciem wstrząśnij porządnie puszką;
Zachowaj odpowiednią odległość od lakierowanej powierzchni (około 25 cm.);
Lakieruj w prawidłowy sposób: nanieś dwie lub trzy warstwy w kilkuminutowych odstępach. Pierwszą warstwę nakładaj od prawej do lewej, następne od góry do dołu.
Pamiętaj aby założyć maseczkę ochronną. Wdychanie lakieru jest mega niezdrowe
.
.
Prawda, że poranna kawa smakuje o niebo lepiej?
Jeżeli interesują Cię alternatywne zastosowania techniki acrylic pouring, zapraszam do przeczytania kilku powiązanych wpisów:
Wiosna w pełni. Czas na ponowną aranżację naszych ogrodów, balkonów i tarasów. Wiąże się to z robieniem porządków, z odkopywaniem, zakurzonych podczas zimy, zeszłorocznych ozdób. Chyba każdy z nas ma gdzieś mały składzik ze starymi doniczkami. Jak sprawić aby nabrały one nowego życia? Oto pierwszy, z serii trzech postów, „Pomysł na doniczkę”.
.
NIEZBĘDNE MATERIAŁY:
stara doniczka;
mocny klej do różnych materiałów;
pędzelek do nakładania kleju;
sznurek jutowy;
nożyczki;
brokat w sprayu;
rękawiczki (opcjonalnie).
.
Krok I – Przyklejanie sznurka
Zaczynamy oczywiście od oczyszczenia doniczki. Gdy jest już sucha nakładamy, za pomocą pędzelka, klej. Aby zapobiec jego przedwczesnemu wyschnięciu, nanosimy spoiwo tylko na niewielką część doniczki.
.
Następnie przyklejamy początek sznurka u podstawy donicy i zaczynamy owijać go dookoła niej, przyciskając jednocześnie.
.
Wszystkie czynności powtarzamy do momentu, aż dolna część doniczki całkowicie pokryta będzie sznurkiem.
.
Na koniec chwytamy nożyczki i odcinamy nieestetyczne, wystające niteczki.
.
Krok I w PIGUŁCE:
.
.
Krok II – nakładanie warstwy brokatu
Klej, którego użyłam, schnie bardzo szybko, co umożliwiło mi przejście do następnego punktu projektu – nakładania brokatu – niemal natychmiast. Brokat w sprayu jest dostępny w wielu sklepach. Mój został kupiony w Action:
.
Odwracamy doniczkę do góry nogami. Kładziemy ją na podłożu, które zaabsorbuje nadmiar brokatu, na przykład papierowym talerzyku, kartonie lub folii.
.
Porządnie wstrząsamy puszką z brokatem aby wymieszać wszystkie składniki. Trzymając dyfuzor w pewnej odległości od donicy (około 30. cm.) nakładamy farbę na górną część naczynia. Jeśli chcesz, możesz „oprószyć” nią delikatnie także sznurek. Aby całkowicie pokryć górną część doniczki konieczne będzie położenie kilku warstw brokatu. Substancja wysycha, według informacji podanych przez producenta, po 10. minutach.
.
Gotowe! Po co wydawać pieniądze na kupowanie nowych ozdób gdy można, w prosty sposób, odrestaurować te, które już posiadamy i stworzyć przy tym coś mega oryginalnego, coś, czego nie posiada nikt, prócz nas.
Szukasz kolejnych inspiracji? Następny post z serii „Pomysł na doniczkę – ombre” znajdziesz tutaj. Zrób to sam i odkryj w sobie artystę z Konstruktywne.com!
kreatywnehobbyblog.wordpress.com 